Χτες το βράδι στο σκοτάδι
κάποιος πόθος σου κρυφός
εξεχείλιζε όλο φως
στων ματιών σου το πετράδι
Κι όσο επλήθαινε το σκότος,
ο σπινθήρας των ματιών
στις κορφές των καταρτιών
του άγριου δάσους σαν πιερρότος
χόρευε. Κ’ ήρθε η αυγή
και του πετεινού η κραυγή.
Και ροδόχροη γύρω απλώθη
Στο γιαλό και στη στεριά
των ματιών σου η ξαστεριά.
Κι έγιναν κρινάνθια οι πόθοι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΑΣ (1904-1994)
Tuesday, January 22, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)